About the author : Lilian

Dikke vette aanrader! Een jongere generatie carte blanche geven en zich vooral volop laten bemoeien met jouw werk. De afgelopen maand had ik het genoegen om flink wat werk uit handen te mogen geven aan drie jonge corporatieprofessionals. Door een mooie samenloop van omstandigheden namen zij van het een op het andere moment de organisatie van een bijeenkomst voor corporatiebestuurders over en gaven daar hun eigen draai aan. Thema: (interne) organisatie en veranderkracht.

Het idee

Het verzoek aan deze drie jongeren, zogeheten Millenials, was als volgt. De aanwezigen – directeur-bestuurders uit dezelfde branche en één / twee generaties ouder – de meerwaarde laten ervaren van werken met jonge professionals. Om de bijeenkomst luister bij te zetten, louter door dicht bij zichzelf te blijven. En vooral geen vertaling te maken van wat een ander onder ‘typische de jongere generatie’ zou kunnen verstaan.

Geenszins het meeste spannende verzoek ooit, maar wel eentje die niet iedere dag langs komt.

En doe het maar eens: als jongere je ziel en zaligheid in een bijeenkomst van ‘de gevestigde orde’ leggen en daarvoor drie weken de tijd krijgen. En andersom: als je deur open zetten, je sleutels afgeven en op je handen gaan zitten terwijl iemand anders zich bezighoudt met belangrijk kapitaal: je netwerk, je leden.

De Kracht van Jong

Conclusie: hadden we het maar eerder bedacht! Het werd een bijeenkomst met veel energie, pret en waardering over en weer.

Het beviel de opdrachtverstrekkers goed omdat de jonge generatie de gevraagde andere energie en nieuwe ideeën met zich meebracht en daarmee constructief bijdroeg aan de bijeenkomst. De jongeren pakten de zaken nét wat anders aan. Hadden een kritische maar open blik jegens de oudere generatie. Maar met exact dezelfde passie voor de sector.

Generatie X* was wel beduidend minder behept met digitale skills dan Generatie Y.

Het beviel de jonge generatie omdat zij volop de ruimte kregen. Ruimte om de bijeenkomst naar eigen inzicht in te vullen. Om die zaken te bespreken die hen bezighouden. En die op de werkvloer -soms daadwerkelijk en soms vermeend- een barrière vormen tussen de generaties. Het gesprek aangaan met de oudere generatie in charge aan de hand van persoonlijke vragen zoals: “Wat betekent leiderschap voor jou?” “Wat is jouw éigen rol bij verandering?” Wie is daadwerkelijk bereid zichzelf te veranderen, alvorens de organisatie te veranderen?”

Generatie Y* bezat wel beduidend minder zitvlees dan Generatie X.

Loslaten en vertrouwen

Het beviel beiden zijden omdat het heerlijk is om als professional verantwoordelijkheden los te laten én te krijgen. Om én ruimte te bieden én ruimte te mogen innemen. Om te zien dat de passie van beide kanten naadloos op elkaar aansloot. En omdat ieder mens geheid de zaken anders aanpakt, maar een gelijkgestemde vindt in daar waar het gaat om kwaliteit leveren ten behoeve van de sociale huisvesting.

Annemieke Diekman op fd.nl van 1 juni 2017: “De grote vraag is hoe werkgevers deze jonge werknemers beter kunnen leren aanvoelen en een duurzame relatie met hen op kunnen bouwen. Wat heeft een millennial nodig op de werkvloer om niet alleen goed te functioneren, maar juist dat beetje extra inspiratie en visie in te brengen in organisaties? En hoe kan een werkgever daar het beste op inspelen? Een hoog salaris of een pingpongtafel tussen de loungebanken en de werkeilanden is het ook niet. Ruimte voor het leren van nieuwe dingen, fouten mogen maken, opleidingsmogelijkheden en goede feedback wellicht wel.

Verwant

In het zelfde artikel op fd.nl wordt dr. Stephan Corporaal, Associate Lector HRM & Smart Industry bij Saxion, aangehaald. Hij heeft promotieonderzoek gedaan naar de werkwensen van tweeduizend jongeren die in het laatste jaar van hun opleiding zitten. Duidelijkheid, structuur en ontwikkelingsmogelijkheden komen als belangrijkste punten naar voren. Ook krijgen ze graag feedback van hun leidinggevende. Millenials zijn volgens hem goed in staat te uiten wat ze in hun baan en in de organisatie zoeken, maar daar moeten ze dan wel de gelegenheid voor krijgen.  “Als werkgever kun je daarachter komen door discussies te organiseren in een vertrouwde omgeving en dan het liefst onder leiding van een jongere zelf”, aldus Corporaal.

Deze bijeenkomst vormde daartoe in dit gezelschap een fantastisch begin. En het kan niet anders dan dat het een vervolg krijgt.

En ikzelf? Geboren in 1970 en behorende tot de Generatie X. Ik voel me geestelijk en qua passie voor de branche zeer met Generatie Y verwant, maar kan helaas hun moeder zijn #dasdanweerjammerhè

 

*Generatie Y

Is geboren tussen circa 1980 en 1995. Zijn de eerste Millennials, zijn onze toekomst. Ze gamen een groot deel van hun vrije tijd. Zonder supersnel internet kunnen ze niet leven. Ze appen en luisteren naar muziek terwijl ze andere dingen doen. Niet voor niets noemen we hen soms Generatie Einstein. 

Generatie X

Is geboren tussen circa 1955 en 1970. Ook wel Generatie Nix gedoopt. Niet hun schuld, ze hadden de pech na de hoofdact op te treden. Zij kwamen na die luidruchtige naoorlogse babyboomgeneratie die alles overhoop gooide. En kregen de rekening en mochten de boel opruimen. Zij draaiden op voor de utopie dat je kon leven van alleen liefde en een (gesubsidieerde) wind. Voor hen de tweede oliecrisis, autoloze zondagen en een steeds strakkere broekriem van zuiniger loonbeleid.

About the author : Lilian