“Maar wàt doe je dan precies?” Een terechte vraag van deze collega zzp’er. Het is Jolita den Doop, coach bij Heartopener. We spreken elkaar tijdens een seminar over Online Marketing voor ondernemers. We raken aan de praat en stellen onszelf netjes voor. Althans. Dat denk je dan te doen. Maar ik doe het niet goed. Want voor deze collega ondernemer is het na mijn introductie van 20 seconden nog onvoldoende duidelijk waar ik mijn geld mee verdien.
Die pitch kan beter
Stom van me. Ik moet mijn werkzaamheden gewoon toelichten aan de hand van een voorbeeld uit haar praktijk. Voor mensen zoals Jolita die géén ervaring hebben met het werk van brancheorganisaties (en laten we eerlijk zijn, dat zijn de meesten) maakt dat het een stuk sneller duidelijk.
Dus pakken we koffie en beginnen we opnieuw.
Ik vraag haar of de trajecten die zij doorloopt met haar clientèle vergoed worden uit de basisverzekering? En dan lichten haar ogen op. “Nee, helaas niet nee en dat zou juist zo goed zijn! Dat zou voor veel mensen een coachingstraject laagdrempeliger maken.”
En dan ontspint er wél een gesprek over en weer. Jolita snapt dat ze een pleidooi voor een dergelijke vergoeding als individuele ondernemer waarschijnlijk nooit voor elkaar krijgt. Maar dat ze daarin samenwerkend met haar collega’s en eventuele andere belanghebbende partijen sterker staat. Samen een vuist vormen, samen een gesprek daarover aangaan met bijvoorbeeld de zorgverzekeraars. Of samen de noodzaak ervan aankaarten bij het ministerie van Volksgezondheid. Of de gevolgen ervan met één stem onder de aandacht brengen van de woordvoerders in de Tweede Kamer.
En kijk. Dat is precies wat brancheorganisaties doen. Behartigen van de collectieve belangen van hun leden. En dat doen daar waar er over die gezamenlijke belangen gesproken en vooral besloten wordt. Bij overheid, bij politiek, bij andere belanghebbende organisaties.